Het hart van Oostkamp vind je in 't Valkennest

Google Earth leert je meer dan je langs de Oostkampse straatkant kan zien, want daar verschijnt het, te midden van het groen: ’t Valkennest.

Idyllischer kan bijna niet: een witte, statige villa tussen eeuwenoude bomen, langs de glooiing van een vijvertje omringd door graspleinen. Naast het huis scharrelen drie kippen naarstig rond. De tuinmeubelen staan terneergeslagen op elkaar gestapeld, wachtend op beter weer. Nog voor je een voet op de trap naar de voordeur zet, staat een jongeman al voor je neus. Je komst blijft hier niet onopgemerkt. Binnen stelt hij Laura voor, de begeleidster die hier vanavond werkt. Laura ontpopt zich in de loop van de avond tot kokkin, event manager, psycholoog, bemiddelaar en pr-verantwoordelijke.

Stilaan druppelen alle Valkennesters het huis binnen. Ze komen terug van hun werk of de dagbesteding. Van zodra Frederik binnenkomt, vult hij het hele huis. Deze kerel is niet zomaar een inwoner van Oostkamp, hij is Oostkamp. Zelden hoor je iemand met zo veel vuur en overtuiging spreken over zijn geboortedorp. Frederik zou niet misstaan als rechterhand van de burgemeester, met al zijn connecties. Niet alleen helpt hij de leiding van de KSA, hij staat ook achter de toog in het Kruimelcafé en in de voetbalkantine van Oostkamp. Daarnaast werkt hij bij lunchbar Kadet, ruimt hij afval voor ‘Proper Oostkamp’ en speelt hij mee met de handbalploeg. Toen ’t Valkennest officieel werd geopend door Hilde Crevits, was het Frederik die een speech gaf.

Ook voor zijn huisgenoten is Frederik onmisbaar. Je ziet het aan tafel tijdens het Onderonsje als hij hun verzuchtingen uitspreekt. Je hoort het als hij Jan-Maarten eraan herinnert dat die ’s morgens zijn boterhammen, helm en rugzak niet mag vergeten. Je merkt het als diezelfde Jan-Maarten over Frederiks korte haar wrijft telkens hij hem passeert. Om Frederik te plagen zegt Jan-Maarten er soms ‘poepeklets!’ bij, waarna hij breed lachend wegloopt. Dat die laatste een grapjas is, blijkt ook wanneer hij belletje-trek doet aan hun eigen voordeur. Maar evengoed draagt Jan-Maarten zorg voor Frederik. Wanneer die het tijdens het Onderonsje even moeilijk krijgt omdat hij zijn overleden oma mist, spreken Jan-Maartens lichaamshouding en blik boekdelen: hij is duidelijk bezorgd om zijn vriend.

Als enige vrouw in huis staat Daisy goed haar mannetje. Ook zij troost Frederik. Het valt op hoe goed Daisy kan luisteren naar anderen. Ze reageert verschillende keren met ik begrijp dat als Frederik zijn verhaal vertelt, en laat hem zo voelen dat zijn verdriet helemaal oké is. Tijdens de gesprekken met Laura kaatst Daisy vaak de vragen terug en toont zo oprechte interesse. In haar kamer zie je haar grote hart ook in de vele foto’s van dieren aan de muur. Er zijn haar twee katten, Musti en Wieske, haar Franse bulldog Mini en heel wat schaapjes en alpaca’s.

Tijdens het wekelijkse Onderonsjes zitten alle Valkennesters samen aan tafel. Ze bespreken de agenda en luchten hun hart eens. Het wordt nogmaals duidelijk dat het leven hier nauw verweven is met de buurt. Ze gaan vaak op pad met vrijwilligers. Zo is er Monica die mee boodschappen gaat doen. Daarnaast gaat Patricia met Daisy kleren kopen. En Inge, de mama van Jan-Maarten, komt af en toe koken in ’t Valkennest. Tijdens het Onderonsje overleggen ze wat ze willen koken samen met haar. Het is duidelijk dat ze out of the box mogen denken, want de brainstorm start met een eenvoudige hete bliksem, maar evolueert al snel naar culinaire kroketjes met stoofvleessaus.

Een ander agendapunt is het feest voor vijf jaar ’t Valkennest in april. Frederik oppert een thema en de rest van de groep gaat vlot akkoord. Samen overleggen ze wie ze allemaal willen uitnodigen en waar ze reclame zullen maken. In één adem stelt Frederik daarna een uitstapje voor naar de Warmste Week, én een weekendje weg met z’n allen. Zijn dromen zijn groots, en zijn huisgenoten dromen graag mee.

Het sprookjesachtige van de omgeving, de spontaniteit van het leven in ’t Valkennest, de vanzelfsprekendheid waarmee ze verbonden zijn met de buurt waarin ze wonen … De magie van ‘t Valkennest schuilt eigenlijk niet in het groene park dat het omringt, maar in de mensen die er wonen.

Eind 2024 bracht schrijfster Ann-Lien Lievens een bezoek aan onze werkingen. Via haar sprekende verhalen maak je kennis met de mensen in en rondom Viro.